مقایسه ی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو بر شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون

هدف پژوهش حاضر مقایسه ی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو در بهبود شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه­آزمایشی بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی سالمندان مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در سال 1394 بودند که از میان آنها تعداد 42 بیمار، به شیوه ی نمونه­گیری در دسترس به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب شدند و به تصادف به سه گروه ماساژدرمانی (14نفر)، تکنیک الکساندر (14نفر) و دوساهو (14نفر)، گمارش شدند. پرسشنامه­ها ی شادکامی آکسفورد آرگایل، سازگاری اجتماعی حسینی و مقتدر، امید بزرگسال اشنایدر و همکاران، سلامت عمومی 28 سوالی کاویانی و همکاران، و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. داده ها توسط تحلیل کواریانس چندمتغیره، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین اثربخشی سه مداخله ی پژوهش بر متغیرهای وابسته، در مرحله ی پس آزمون، تفاوت معناداری دیده نمی شود ولی در مرحله ی پیگیری، دوساهو نسبت به سایر مداخلات پژوهش، اثربخشی بیشتری بر میزان شادکامی داشته است. براساس نتایج این پژوهش، درمان دوساهو نسبت به سایر درمان های مشابه، می تواند به عنوان درمان مؤثرتری در افزایش شادکامی در بلند مدت محسوب گردد.